to najbardziej rozpowszechniony obecnie typ studni. Do wiercenia potrzebujemy wiertnicy ręcznej czyli zestawu, który zawiera świder, żerdzie (przedłużki), szlamówkę oraz elementy pomocnicze takie jak rączka do kręcenia, lina i śruby. Odpowiedni rozmiar świdra i szlamówki musimy dobrać wg rozmiaru rury, którą mamy zamiar obudować studnię.
Obecnie najbardziej rozpowszechnione średnice studni to 110, 125 i 160 m, dodatkowo w zależności od przeznaczenia studni do wykonywania studni wierconej może użyć rur zwykłych - nieatestowanych do wody pitnej tzw. kanalizacyjnych lub rur studziennych posiadających atest PZH (Państwowy Zakład Higieny). Pierwszy typ rur używany w momencie gdy pozyskaną wodę chcemy wykorzystać do celów gospodarczych takich jak podlewanie roślin, mycie przedmiotów itd. Drugi typ studni zbudowanej na atestowanych do wody pitnej rurach wykorzystujemy do pozyskania wody pitnej - oczywiście sam fakt użycia rur atestowanych nie oznacza, iż wodę możemy pić, należy wcześniej pobrać próbkę i wysłać ją do badań, które określą czy jest konieczne dodatkowe uzdatnienie wody. Oprócz rur jednym z najważniejszych elementów studni jest filtr studzienny - ma on taką samą średnicę jak rury i jest umiejscawiany najczęściej na samym dole studni jako pierwszy element. Filtr studzienny to odpowiednio perforowana rura posiadająca odpowiednie warstwy nawijaną na nią - najczęściej są to żyłki lub siatki dystansowe oraz siatki filtracyjne. To właśnie dzięki tym ostatnim filtr wykonuje pracę do której został stworzony a więc zatrzymuje zanieczyszczenia stałe, jednocześnie nie dopuszczając do przedostania się ich do wnętrza studni.
Wróćmy jednak do tematu samego wiercenia - znanych jest wiele różnych metod wykonywania studni wierconej jednak my skupimy się na najprostszej i najbardziej rozpowszechnionej -
po wyborze odpowiedniej średnicy i typu rur przystępujemy do wiercenia przy użyciu świdra. Proces ten kontynuujemy (dokładając kolejne żerdzie) aż do momentu dowiercenia się do warstwy wodonośnej czyli w skrócie piasków, żwirów lub ich mieszanki zawierającej wodę w przestrzeni porowej. Automatycznie po osiągnięciu tej warstwy dalsze wiercenie z użyciem świdra nie będzie możliwe gdyż urobek będzie spływał z wiertła i niemożliwe będzie jego wyciągnięcie na powierzchnię. W tym momencie należy umieścić w odwiercie wcześniej przygotowane rury wraz z filtrem. Naszym kolejnym celem jest zagłębienie filtra wraz z rurami w warstwie wodonośnej na odpowiednią głębokość - co do zasady jak największą lecz niemniejszą niż długość filtra plus 1m.
